قیمت لوله فلزی به دلیل کاربرد های زیادی که دارد، از اهمیت بالایی برخودار است. قیمت این محصول با توجه به نوسانات نرخ دلار، ارز و قیمت های جهانی و ... متغیر می باشد. به طور کلی در هنگام خرید لوله بایستی به مواردی مثل نوع لوله فولادی، قطر آن، ضخامت و ... دقت کرد.

خرید لوله فلزی

پیش از اینکه برای خرید لوله فلزی اقدام کنید، بایستی به سایز آن و همین طور ضخامت لوله بسیار توجه کنید. برای پروژه های صنعتی و یا ساختمانی، مطمئنا سایز و ضخامت های متفاوتی را می توان تهیه کرد. منظور از سایز لوله، همان قطر خارجی آن می باشد. علاوه بر این دو پارامتر، در هنگام خرید این محصول ، مورد های دیگری مثل کاربرد و مقدار لوله، را باید در نظر گرفت. زیرا لوله ها می توانند کاربرد های متنوعی داشته باشند.

بنابرابن با وجود متنوع بودن لوله های فلزی در اندازه ها و ضخامت های مختلف و همین طور بی ثابتی در قیمت دلار و ارز نمی توان قیمت مشخصی را برای لوله ها در نظر گرفت. برای همین بهتر است برای اطلاع از قیمت به روز لوله فلزی از طریق راه های زیر، با ما ارتباط برقرار کنید:

1. تماس تلفتی با کارشناسان چشم انداز صنعت (9-02165013508)

2. از طریق واتس آپ یا تلگرام می توانید درخواست خود را ارسال کنید. (09120120466)

3. از طریق ایمیل (iiosco24@gmail.com)



لوله فلزی نازک و مزایای استفاده از آن



یکی از تجهیزات مورد نیاز در صنعت های گوناگون، لوله فلزی نازک می باشد. این نوع لوله در قطر ها و اندازه های مناسبی تولید می شوند. قیمت لوله های فلزی به یکسری موارد خاص بستگی دارد. پس بهتر است قبل از خرید این مدل لوله، به قیمت و کیفیت آن توجه کنید.

لوله فلزی نازک در تعداد زیادی از صنایع، کاربرد دارد و مورد استفاده قرار می گیرد. این لوله در واقع لوله ی خاصی می باشد که ضخامت کمی دارد. به همین خاطر می توان به آسانی آنها را به لوله های دیگر وصل کرد. این لوله، نازک است و بیشتر از جنس فلزی تولید می شود و با بیشترین میزان کیفیت وارد بازار می شود.

لوله های فلزی نازک، کاربرد های بسیار متنوعی دارند. به همین خاطر افراد باتوجه به محل مورد نظری که می خواهند از این لوله ها استفاده کنند، از آنها بهره مند می شوند. این امکان وجود دارد که از لوله های فلزی نازک در پروژه های گوناگون ساختمانی نیز استفاده کرد.

یکی از مهترین کاربرد هایی که این لوله ها دارند، این است که؛ از آنها در ساختمان های مدرن به جای لوله های آب استفاده می شود. این لوله ها دارای خواص مکانیکی بسیار خوبی هستند و از عملکرد بهداشتی و ایمنی مناسبی برخودار هستند. عایق های حرارتی بسیار مقاوم بوده و در مقابل سایش، مقاومت بسیار خوبی از خود نشان می دهند.



آشنایی با لوله فلزی نازک



لوله فلزی نازک جزو دسته ی لوله های فلزی بدون درز می باشد که دامنه ی کاربردی آنها بسیار وسیع می باشد. این لوله ها به خاطر ضخامت بسیار پایینی که دارند، این امکان را دارند که به آسانی به لوله های دیگر متصل شوند. این مزایای اتصال راحت جزو مزیت های منحصر به فرد این لوله ها به حساب می آید.

در عصر امروز استفاده از این لوله های نازک فلزی در پروژه های ساختمانی و همین طور محیط زیست، روز به روز در حال افزایش است. یکی از دلایل افزایش استفاده از این لوله ها راحتی در استفاده و همین طور در دسترس بودن آنها نسبت به سایر لوله ها می باشد.

به کار گیری لوله های فلزی نازک، به وسیله ی جامعه ی مهندسی از مدت ها قبل به رسمیت شناخته شده است و از نظر ایمنی به طور کامل مورد تایید این جامعه واقع شده است؛ به همین خاطر به کارگیری از این لوله ها در ساخت و ساز، پیشرفت روزافزون کرده است.



لوله فلزی چیست؟

لوله فلزی به صورت استوانه ی تو خالی است که برای انتقال مایعات، گاز ها و جامدات و همین طور برای سیستم های لوله کشی مورد استفاده قرار میگیرد. لوله های فلزی دارای انواع مختلفی می باشد که از جنس های متفاوتی تولید شده اند. هر کدام از این مدل ها کاربرد خاص خود را دارد. در ادامه این مطلب شما را با انواع لوله های فلزی و همین طور قیمت آنها بیشتر آشنا خواهیم؛ پس با ما همراه باشید.

• آهنی (Ferrous)
• آهن کارکرده (Wrought iron)
• چدن (Cast iron)
• فولاد (Steel)

انواع فولادها عبارتند از:



کربن استیل (Carbon steel): فولادی است که عناصر آلیاژی آن کمتر از 1% و حداکثر مقدار کربن آن 25/0 % است. براساس عملیات حرارتی (شامل: ریخته‌گری، شکل‌‏دهی و...) که بر روی این نوع فولاد صورت می‏‌گیرد، این فولاد به انواع مختلفی تقسیم‌‏بندی می‌‏شوند و در استاندارد ASTM با دو کد A53 و A106 مشخص می‏‌گردند. این فولاد در دو نوع A و B تولید می‏‌شود. ترکیب شیمیایی این دو گروه یکسان بوده ولی نوع عملیات حرارتی که روی آن صورت می‏‌گیرد متفاوت است. نوع B دارای استحکام بیش‏تر ولی نرمی کمتر است و به همین دلیل نوع A برای خمش سرد و کویل‏‌های بسته توصیه می‏‌گردد. این مورد شامل انواع لوله می شود.







A106-C: براي سيستم‏‌هايی با دمای متوسط و فشار متوسط يا بالا، مانند خط زهكش پمپ‏‌های آب تغذيه.
A106-B: براي سيستم‏‌هايی با دمای متوسط و فشار متوسط يا بالا.
A672: براي سيستم‏‌هايی با دمای متوسط و فشار متوسط يا بالا و قطر نامي 650 و بالاتر.
A53-B: براي سيستم‏‌هايی با دمای پايين و فشار پايين.
A134: براي سيستم‏‌هايی با دمای پايين و فشار پايين و سايز بالا، مانند خطوط اصلي آب خنك كن.
API-5L: براي لوله‌‏كشي خطوط سوخت مايع و گاز طبيعي.



فولاد گالوانیزه A53 GR.B/GALV: عبارت GALV در اسم اين فولاد مخفف Galvanized و به معني روکش گالوانیزه است. روی اين فولاد را با روکشی از روی پوشش می‌‏دهند که آن را در برابر عوامل محیطی همچون زنگ‏‌زدگی محافظت می‏‌کند. در سایت اوره و آمونیاک اکثر ساپورت‌‏ها روکش گالوانیزه دارند. از اين نوع فولادها جهت انتقال آب آشامیدنی و هوای ابزار دقیق استفاده می‏‌شود. این نوع فولاد برای فشارهای پائین و دماهای نسبتا پايین مناسب است. لوله‌‏های فولادی گالوانیزه نبایستی جوشکاری شوند زیرا در محل جوش، لایه‌‏ی روی ذوب شده و از روی فولاد برداشته می‏‌شود. به همین دلیل است که در لوله‏‌های گالوانیزه در محل جوش زنگ‌‏زدگی و خوردگی خواهیم داشت. این لوله‏‌ها بایستی با اتصالات دنده‏‌ای به یکدیگر متصل گردند. در صورتی که مجبور به جوشکاری لوله‌‏ی گالوانیزه و یا دنده‌‏دار کردن (threaded) لوله فلزی با حدیده و قلاویز باشیم، بخشی از پوشش گالوانیزه به صورت موضعی از بین می‏‌رود و بایستی مجددا لوله فلزی را پیش از نصب به روش سرد گالوانیزه کنیم.



انواع فولادهای گالوانيزه



اين نوع فولادها به دو روش گرم (hot deep galvanized) و سرد (cold galvanized) گالوانیزه می‏‌شوند:

روش گرم: در اين روش، لوله یا ورق فولاد سیاه را داخل روی مذاب کرده تا لایه‌‏ای از روی آن را بپوشاند و عمدتا برای لوله‏‌های تا سایز 6 اینچ استفاده می‏‌شود.
روش سرد: با استفاده از فرایند الکترولیز سطح فولاد سیاه را با لایه‌‏ای از روی می‌‏پوشانند و عمدتا برای لوله‏‌های با سایز بیشتر از 8 اینچ استفاده می‏‌شود.

تاثير عناصر اضافه شده به فولاد

تاثیر برخی از مهم‏ترین عناصر اضافه شده به فولاد به شرح زير ذیل می‌باشد:

کربن (C): سختی را افزایش می‏‌دهد. کربن با خلوص 100% به الماس تبديل می‏‌شود، که بالاترین سختی را داراست.
نیتروژن (N): مقاومت در مقابل خوردگی را افزایش می‏‌دهد.
منیزیم (Mg): مقاومت در مقابل خوردگی را افزایش می‏‌دهد.
کروم (Cr): مقاومت در مقابل خوردگی را افزایش می‌‏دهد.
نیکل (Ni): تحمل فولاد را در مقابل بالا رفتن درجه حرارت افزایش می‏‌دهد.



انواع چدن



چدن (ductile iron) ترکیبی از آهن و کربن است که درصد کربن آن بالای 2/2 % است. مزیت‌‏های چدن شامل پايین بودن نقطه‏‌ی ذوب و ریخته‏‌گری آسان مي‌‏شود. جنس بدنه‌‏ی اکثر شیرآلات از چدن است. لوله‏‌های چدنی مقاوم هستند، ولي با گذشت زمان زنگ می‌‏زنند. این پایپ‏‌ها در سیستم لوله‏‌کشی فاضلاب به کار می‏‌روند و به دو شکل سرتخت و سرتوپی (یک‏سر توپی و دوسر توپی) هستند. بيشترين كاربرد لوله‏‌های چدني جهت انتقال آب و فاضلاب در فشارهای کم است. لوله‏‌های چدنی بر اساس قطر اسمی (nominal diameter) و ضخامت (thickness) اندازه‏‌گذاری و بر حسب ميلي‏‌متر مشخص مي‌‏شوند. استانداردهای مربوط به لوله‏‌های چدنی ISO 2531 و ISO 4179، اندازه‏‌های استاندارد آن‏‌ها DN100, 150, 200, 250, 300, 350, 400, 500 و محدوده‏‌ی فشار آن‏ها PN10, 16, 25, 40 می‏‌باشند.



انواع چدن عبارتند از:



خاکستری
داکتیل



لوله‌‏ی چدن نشکن جداره نازک (L.PIPE): لوله‏‌های جداره نازک چدن نشکن (L.Pipe) نسل جدیدی از لوله‌های چدن نشکن است که طراحی آن به گونه‌‏ای انجام گرفته که قطر نامی آن‌ها بر اساس قطر بیرونی (DN/OD) بوده و در هم‌خوانی کامل با سایزهای لوله‏‌های پلیمری قرار داشته و مطابق با استانداردهای لوله‌‏های پلیمری ساخته شده است. این لوله‌‏ها قابلیت اتصال و حتی جایگزینی با انواع لوله‏‌های پلیمری مانند پلی‌اتلین و PVC مورد استفاده در خطوط توزیع آب را دارا می‌‏باشند و به صورت اتصال فشاری (push on joint) و اتصال تایتونی (tyton) مورد استفاده قرار می‏‌گیرند.



استنلس استیل (stainless steel): نوعی فولاد آلیاژی است که درصد نیکل و کروم آن نسبت به بقیه‌‏ی عناصر بالاتر است. در حالت کلی اگر میزان کروم از 11% بیش‏تر باشد، آن را استنلس استیل می‌‏نامند. وجود این درصد از کروم باعث می‏‌شود که در هنگام خوردگی لایه‏‌ی نازکی روی فولاد تشکیل شود که این لایه از ادامه‌‏ی خوردگی فولاد جلوگیری می‏‌کند. مقاومت بالا در برابر حرارت، داشتن ظاهری جذاب، هزینه‏‌ی ناچیز در طول عمر مفید، قابلیت بازیافت کامل، خنثی بودن از نظر بیولوژیکی و سادگی تولید محصول از مزایای این نوع آلیاژ می‏‌باشد. بیش از 200 گرید مختلف برای استنلس استیل وجود دارد که از نظر مقاومت در برابر حرارت، مقاومت در برابر خوردگی و مشخصات مکانیکی متفاوت می‏‌باشند. اين لوله‏‌ها در سيستم لوله‏‌كشی صنعتی برای سيستم‌‏های حاوی مواد خورنده مورد استفاده قرار می‏‌گيرند. همچنین، در جایی‏‌که امکان فرسایش لوله فلزی وجود دارد و نزدیک مناطق ساحلی، این لوله مورد استفاده قرار می‏‌گیرند. لوله‏‌هایی از جنس استنلس استیل ممکن است انعطاف‌‏پذیر یا سخت باشند. این لوله‏‌ها برای اتصال به دیگر انواع پایپ‏‌ها، نیاز به اتصالات خاصی دارند.

انواع استنلس استیل‏‌ها



آستنیتی (Austenitic): این نوع فولادها درصد نیکل (Ni) بالایی دارند و اصلی‌ترین کاربرد آن‌ها در مخازن ذخیره‌‏ی مواد غذایی، بهداشتی و بیمارستانی است. از این نوع فولاد برای ساخت تجهیزات شیمیایی، قاشق، چنگال و لوازم آشپزخانه نیز استفاده می‌‏شود.



فریتی (Ferritic): اين نوع فولادها داراي درصد آهن (Fe) بالايی هستند. گريدهای 11% کروم آن در ساخت اگزوز خودروها استفاده می‌شوند. گریدهای 17% كروم آن در ساخت تجهیزات خانگی کاربرد دارد. گریدهای 29% كروم آن مقاومت بسیار بالایی در برابر خوردگی دارند. از جمله گريدهای فولاد زنگ‏نزن آهنی فريتی می‌‏توان استیل 409، 430، 439 و 446 را نام برد.



آستنیت و فریتی داپلکس (Austenitic-Ferritic Duplex).



مارتنزیتی (Martensitic): اين نوع فولادها درصد کروم (Cr) بالايی دارند. مانند بسیاری از فولادهای ساده کربنی، این نوع از فولادها نيز در حالت کوئنچ شده و برگشت داده شده سختی مناسبی دارند. از این نوع فولادها می‏‌توان برای ساخت تجهیزات آشپزخانه و لوازم جراحی استفاده كرد. از جمله گريدهای فولاد مارتنزيتی می‌‏توان استیل 410 و 318 را نام برد.



انواع فولادهای زنگ‌‌‌‏‌نزن آستنیتی



استیل 304: این نوع فولاد متداول‌ترین فولاد زنگ‌نزن است. از این فولاد برای انواع کاربردهای خانگی و صنعتی از قبیل تجهیزات حمل و فرآوری مواد غذایی، پیچ‌ها، اجزاء و قطعات ماشین ‏آلات استفاده می‌شود. این نوع فولاد مقاومت خوبی در برابر خوردگی و زنگ‏‌زدگی دارد. یک نوع استیل 304 به نام 304L وجود دارد که حداکثر حاوی 0/03 % کربن است و این میزان کربن از حساس شدن فولاد در هنگام جوشکاری جلوگیری می‏‌کند، به همین دلیل در جوشکاری از استیل 304L استفاده می‌‏شود. استیل 304H نوعی از فولاد ۳۰۴ است که مقاومت خزش بالایی دارد و حداقل میزان کربن آن برای دماهای کاری تا دمای 800 C هوای خشک، تنظیم و استانداردسازی شده است. A312-TP304: Cr (18%)-Ni (8%)-C (0





استیل 316: این فولاد خواص مکانیکی و مقاومت در برابر خوردگی (در برابر عواملی مانند: اسیدهای چرب و محلول‌های ملایم اسید سولفوریک) بهتری نسبت به فولادهای ۳۰۴ و ۳۲۱ دارد. فولاد 316L نوعی از فولاد ۳۱۶ است که درصد کربن آن کم است که در برابر رسوب کاربید در مرزِ دانه‌ها مقاوم است، به همین دلیل در هنگام جوشکاری از آن استفاده می‌شود.A312-TP316: Cr (16%)-Ni (12%)-C (0.07%)



استیل 321 و 347: از این دو نوع فولاد می‌توان در جاهایی استفاده کرد که عملیات حرارتی محلول پس از انجام جوشکاری امکان‌پذیر نباشد؛ مانند: لوله‌های اصلی بخار، لوله‌های سوپرهیترهای بخار و سیستم‏‌های تخلیه‌‏ی دودِ موتورهای پیستونی و توربین‌های گاز که در دماهای کاری 425-850 C کار می‌کنند.



استیل 317: برای خطوط حاوی آب دريا با قطر نامی 150 و كوچك‌تر استفاده می‏‌شود.



استیل 4828: برای دماهای کاری 950-1000 C خشک استفاده می‌شود. این گرید از فولاد برای بارگذاری‌های مکانیکی بالا و دماهای بالا استفاده می‏شود. از کاربردهای متداول این نوع فولاد می‏‌توان پایه‌های لوله‌ها در کوره‌ها و زنگوله‌‏ای بازپخت (annealing bell) را نام برد.



استیل 310 و 309: به دلیل وجود درصد بالای نیکل و کروم، این فولادها درجه‏‌ی بالاتری نسبت به 4828 دارند. فولاد 310S در کاربردهایی که سرمایش و گرمایش‌های متعدد و منقطع وجود دارد، استفاده می‌شود، زیرا که لایه‌‏ی رسوب غیرفعال آن نسبت به فولاد 309S با قدرت چسبندگی بیشتری به سطح زیرین پیوند می‏‌خورد. از هر دو گرید این فولادها برای ساخت سطوح فایرباکس‌ها، آسترهای داخلی کوره‌ها، دیواره‌های انحراف جریان داخل بویلرها (Baffle)، ترموول‏‌ها، هیترهای کابین هواپیما و آسترهای محفظه‏‌ی احتراقِ موتورهای جت استفاده می‌شود.

فولاد کم‌آلیاژ (low alloy): نوعی فولاد آلیاژی است که درصد عناصر آلیاژی آن پايین است. عناصر آلياژی باعث تقویت خواص فولاد از قبیل كاهش ضریب انبساط، افزايش مقاومت در فشارهای بالا و افزايش مقاومت در برابر خوردگی می‏‌گردد. این آلیاژها در سیستم لوله‌‏کشی صنعتی با لوله فلزی برای سیستم‌‏هایی با دمای بیش از400 C مورد استفاده قرار می‏‌گیرند. موارد كاربرد و تنوع جنس اين نوع فولاد عبارت است از:



A335-P11: براي محدوده‏ دمايی 400-470 C.
A335-P22: (هدرهای اصلی بخار) براي محدوده دمايی 480-550 C.
A335-P91: براي محدوده دمايی بالاتر از 500 C.
A335-P92: براي محدوده دمايی بالاتر از 560 C.



فولاد آلیاژی (alloy steel): اگر درصد عناصر آلیاژی در فولاد از یک حد خاصی بالاتر باشد، آن را فولاد آلیاژی می‏‌نامند. افزودن نیکل باعث تغییر ساختمان کریستالی، شکل‏‌پذیری، چقرمگی، قابلیت جوشکاری و افزایش مقاومت در برابر خوردگی می‏‌گردد.



فولاد (kileed carbon) : نوعی کربن استیل است که روی آن عملیات اکسیژن زدائی صورت گرفته و اصطلاحاً آرام شده است . این عمل باعث افزایش مقاومت در دماهای پایین می‌شود.

منبع: لوله فلزی چشم انداز صنعت



یکی از انواع اتصالات صنعتی، فلنج ها می باشند که برای اتصال دریچه ها، لوله ها، پمپ ها و دیگر تجهیزات به منظور به وجود آوردن یک سیستم لوله کشی مورد استفاده قرار می گیرند.

بعد از اتصالات جوشی و جوشکاری که متداول ترین نوع اتصال هستند، فلنج ها دومین روش متداول برای اتصال می باشند. فلنج ها زمانی مورد استفاده قرار می گیرند که اتصالات به برچیدن نیاز دارند.

این مدل از اتصالات صنعتی دارای انعطاف پذیری لازم برای تعمیر و نگهداری می باشد. فلنج ها درواقع لوله ها را به سایر تجهیزات و دریچه های گوناگون وصل می کنند. همین طور دسترسی آسان به تجهیزات به منظور تمیز کردن، بازرسی یا اصلاح را نیز دربر دارد.



فلنج ها اغلب برای اتصال، جوش داده می شوند یا در هم پیچیده می شوند. برای اتصال دو فلنج از یک واشر در بین آنها به منظور ایجاد مهر و موم استفاده می شود.
این نوع اتصال هم می تواند مانند یک حلقه گرد باشد یا یک دیسک جامد. این اتصال می تواند به لوله های گوناگون وصل شود و به گاز و مایعات اجازه جریان دهد. نصب و راه اندازی این اتصالات فلنجی اغلب با جوش بر روی لوله ها انجام می شود. البته فلنج های لبه دار نیز وجود دارد که به جوشکاری نیازی ندارند. برای استعلام قیمت فلنج وارد لینک شوید و با ما تماس بگیرید.

فلنج ها از نظر کاربردی دارای انواع متفاوتی می باشد که این موارد عبارتند از:

فلنج جوشی ساکت
فلنج کور
فلنج گلودار جوشی
فلنج لپ جوینت (کف رینگ)
فلنج اسلیپان یا فلنج لغزشی

کاربرد های اتصال از طریق انواع فلنج

انواع مختلف فلنج ها به خاطر داشتن ویژگی های متعدد، کاربرد زیاد و متنوعی دارند. کاربرد های اتصالا با فلنج ها به عبارت زیر است:

• اتصال به شیرآلات و دیگر مواردی که در راه های لوله قرار می گیرد و نیاز به تعمیرات احتمالی و نگهداری زیاد دارند.
• برای متصل کردن لوله به سایر تجهیزات موجود مثل مخزن های تحت فشار، کمپرسورها، پمپ ها و ...
• تغییر دادن متریال در لوله ها
• اتصال به تجهیزات ابزار دقیق که به تعمییر احتمالی و یا کالیبراسیون احتیاج دارد.
• تمامی مواردی که به جداسازی اتصالات، احتیاج دارد.



مشخصات فنی فلنج و اتصالات

معمولا بیشتر اتصالات فلنجی را توسط فولاد های ریخته گری شده و همین طور چدن می سازند. در سیستم هایی که با دما و فشار زیاد کار می کنند، از فلنج های فولادی به جای اتصالات چدنی استفاده می کنند. زیرا که در حقیقت چدن ها در زمانی که با بعضی از تنش ها مواجه می شوند، ممکن است از هم گیسخته شوند یا ترک بخورند. بنابراین ما به شکل کلی دو نوع فلنج داریم: یکی فلنج های جوشی و دیگری فلنج های دنده ای؛ که هر کدام از آنها شامل انواع مختلفی می باشند.



روش های اتصال فلنج ها

فلنج ها برای اتصال لوله ها به یکدیگر بسیار کاربرد دارند و در همه ی لوله کشی ها یک قسمت از دو قسمت لوله از یک فلنج برای اتصال استفاده می شود. همچنین در سیستم های لوله کشی برای اتصال پمپ ها و شیرآلات از اتصال فلنجی استفاده می کنند.

نحوه اتصال فلنج ها به این صورت است:

ابتدا دو فلنج از قسمت سطح (Face) در مقابل هم قرار می گیرند.
سپس به وسیله ی پیچ و مهره ها به یکدیگر وصل می شوند و به حالت فشرده می شوند.

نکته ای که بایستی در این نوع اتصال به آن دقت کرد، آب بندی میان سطوح می باشد؛ که از نشتی بین آنها جلوگیری شود. برای این کار از واشر های آب بندی گسکت استفاده می کنند.



فلنج (Flange) چیست؟



فلنج‏‌ ها يكي از اتصال‏‌دهنده‏‌های لوله‏‌ها، شيرآلات و دستگاه‏‏‌ها به يكديگر می‌‏باشند. فلنج به صورت قطعه‌‏‏ای ديسكي شكل است که هميشه به صورت جفت به کمك پيچ و مهره دو قطعه را به هم متصل می‏‌کند و به آساني باز می‌‏شود و برای فشارهای کم و بالا مناسب است. آب‏‌بندی بين دو فلنج توسط لايی (واشر-Gasket) که بين آن‌ها قرار داده می‏‌شود صورت می‌گیرد. فلنج‏‌ها از جنس فولاد و آلياژهای آن و چدن و ديگر فلزات ساخته می‌شوند. قطر اسمی فلنج‌‏ها (nominal diameter) برابر قطر لوله‌‏ای است که فلنج به آن متصل می‌‏شود. به عنوان مثال برای لوله‏‌ی 2 اینچ از فلنج 2 اینچ استفاده می‏‌شود.



اندازه‏‌ی قطر فلنج‏‌ها



قطر اسمی فلنج‏‌ها عبارتند از:

1/2″, 3/4″, 1″, 1-1/4″, 1-1/2″, 2″, 2-1/2″, 3″, 4″, 5″, 6″, 8″, 10″, 12″, 14″, 16″, 18″, 20″, 24″
15, 20, 25, 32, 40, 50, 65, 80, 100, 125, 150, 200, 250, 300, 350, 400, 450, 500, 600 mm

كلاس‌‏های فلنج‏‌ها مطابق استانداردهای زير تقسيم می‌شوند:



ANSI B16.34: در اين استاندارد، فلنج‌های فولادی و آلياژهای آن به کلاس‌های 150، 300، 400، 600، 900، 1500 و 2500 تقسیم می‌‏شوند که اين اعداد ماکزيمم فشار بر حسب psi هستند که فلنج‏ها در حداکثر دماي مجاز مي‏توانند تحمل کنند و معمولا فشار کارکرد حدودا 4/2 برابر اعداد فوق مي‏باشد.

قیمت فلنج در موارد مختلف متفاوت است.



ISO: در اين استاندارد فشار تحمل فلنج‏‌های فولادی و آلياژهای آن با PN که نشان دهنده‏‌ی فشار اسمی فلنج بر حسب بار است مشخص می‌گردد. به عنوان مثال PN 20 يعني فشار کارکرد فلنج 20 بار است.



رابطه‏‌ی بين Class (psi) و PN (bar):

2500 900 1500 600 400 300 150 Class (psi)
420 150 250 100 68 50 20 PN (bar)

API (6A, 6B, 6BX): اين نوع فلنج‏‌ها دارای تحمل فشار بيشتری نسبت به فلنج‌‏های ANSI هستند و در کلاس‏‌های 2000، 3000، 5000، 10000 و 15000 رده‌‏بندی شده‌‏اند.

رابطه بين ANSI (psi) وAPI (psi):

4500 3000 1500 900 600 ANSI (psi)
15000 10000 5000 3000 2000 API (psi)

تقسیم‌‏بندی فلنج‏‌ها از نظر نوع اتصال عبارتند از:



فلنج سطح ساده (flat face flange ): در اين نوع فلنج سطح فلنج که در مقابل فلنج ديگر قرار گرفته و بر روی آن واشر قرار داده می‌‏شود کاملا صاف است. معمولا فلنج‏‌های چدنی و يا فولادی که در فشارهای کم کاربرد دارند از اين نوع ساخته می‏‌شوند.





فلنج سطح برجسته (raised face flange ): در اين نوع فلنج‏‌ها سطح فلنج که در مقابل فلنج ديگر قرار گرفته و بر روی آن واشر قرار داده می‌شود نسبت به سطح کلی فلنج برجسته‏‌تر ساخته می‌‏شود. بر اساس استاندارد، مقدار برجستگی در تمام اندازه‏‌ها برای کلاس‌‏های 150 و 300 برابر با 1.6 mm و کلاس‏‌های بالاتر 6.4 mm است. در قسمت برجستگی ممكن است سطح کاملا صيقلی (smooth finish) و يا دارای شيار (serrated finish) باشد و اين شيارها يا به صورت هم مرکز و يا حلزونی می‌باشند که روش ساخت آن در استاندارد mss-sp-6 مشخص گرديده است. معمولا عمق شيارها 0.4 mm و فاصله‏‌ی آن‌‏ها از هم 0.8 mm است.





فلنج نر و ماده ( male & female flange ): صفحه‌‏ی اين نوع فلنج‏‏‌ها که به صورت جفت وجود دارد يكی دارای برآمدگی به ارتفاع 6.4 mm و دیگری دارای تورفتگی به عمق 5 mm است.



فلنج با صفحه دارای زبانه و شيار (tongue & groove facing flange ): اين نوع فلنج به صورت جفت وجود دارد و همانند فلنج نر و ماده است با اين تفاوت که قطر داخلي زبانه و شيار تا سوراخ فلنج (مسير جريان) ادامه ندارد و بنابراين لايی را روی قطر داخلي و خارجي خود نگه می‏‌دارد و همين باعث می‌شود لايی از خوردگی و فرسودگی محفوظ بماند. ساختمان زبانه و شيار حداقل سطح لايی نوع مسطح را ايجاب می‏‌کند و بنابراين تحت فشار پيچ‌‏‏ها، کم‌ترين بار و ماکزيمم راندمان اتصالی ممكن (joint efficiency) برای لايی‌‏‏های مسطح را ایجاد می‏‌کند. در اين نوع اتصال ميزان برآمدگی زبانه 6.4 mm و عمق شيار 5 mm است.





فلنج با صفحه‌‏ی اتصال رينگ (ring type joint facing flange): نحوه‏‌ی اتصال اين فلنج‏‌ها به اين صورت است که بر روی صفحه‏‌ی هر فلنج يك محل رينگ تعبيه گرديده است به طوری كه وقتی دو فلنج روبروی هم قرار می‌گيرند يك رينگ بين آن‌ها قرار گرفته و پس از محكم کردن فلنج‌‏ها توسط پيچ و مهره اين رينگ تحت فشار قرار گرفته و باعث آب‏‌بندی می‏‌شود. رينگ‌‏هايی که بين دو فلنج قرار می‌گيرند دارای مقطع تخم مرغی (oval) و يا ٨ ضلعی (octagonal) می‌‏باشند. محل رينگ روی صفحه‌‏ها ممكن است دارای کف مسطح و يا گرد باشد که رينگ‌‏هايی با مقطع ٨ ضلعی برای کف مسطح مناسب‏‌ترند.



فلنج‌ ‏ها با صفحه اتصال رينگی از ۴ مورد قبلی گران‌تر هستند ولي بازده‌ی آن ماکزیمم است، زيرا فشار داخلی سيال روی رينگ‌‏ها اثر کرده و باعث می‌شود که نيروی حائلی و ضدنشت را زياد کند و چون دو فلنج مقابل شبيه به هم هستند بنابراين اشكالات فلنج‌‏های نر و ماده را هنگام نصب ندارند و چون لايي زير صفحه‏‌ی فلنج است صفحه‏‌ی فلنج در موقع نصب و انتقال کمتر در معرض خراب شدن است. فلنج‌‏ها با صفحه‌‏ی اتصال رينگی در صنايع نفت و گاز و برای سيستم‏‌های فشار و دمای بالا کاربرد دارند و در اين صنايع مقطع ٨ ضلعی بيشتر کاربرد دارد زیرا اين نوع رينگ‌‏ها تماس صفح‌ه‏ای ایجاد می‌کنند در صورتی كه رينگ‏‌ها با مقطع تخم مرغی تماس خطی ايجاد می‏‌نمايند.



دسته‏‌بندی فلنج‏‌ها از نظر نوع اتصال به لوله عبارتند از:



فلنج كور (blind flange): از اين نوع فلنج‏‌ها براي مسدود کردن انتهای سيستم‌‏های لوله‏‌کشی و شيرها و منفذهای ظروف تحت فشار استفاده می‌شود. فلنج‌‏های کور از نظر فشار داخلی و بار بر روی پيچ‏‏‌ها نسبت به تمام فلنج‏‌های ديگر، تحت فشار بيشتری قرار می‌گيرند. در محل‏ه‌ايی كه درجه حرارت يا ضربه قوچ (water hammer) فاکتور مهمی است، به جای فلنج کور از ترکيب فلنج گردن‌دار جوشی و درپوش استفاده می‏‌شود.





فلنج گردن‌‏دار (گلودار) جوشی (welding neck flange): فلنج گردن‌دار در انتها دارای گردن (گلو) است و مشخصات آن در قسمت انتهای گردن با مشخصات لوله‌‏ای كه به آن جوش می‌شود يكسان است (از لحاظ قطر و ضخامت). اين نوع فلنج دارای يك ناف مخروطی (tappered hub) است که ضخامت آن رفته رفته تا محل جوش لب به لب (butt weld) به لوله کم می‌شود و اين ناف باعث تقويت فلنج شده و در مواقع عملياتی نظير تنش زدايی و امتحان جوش با اشعه ايكس و يا گاما، صفحه‌‏ی فلنج را از قسمت گرم شده دور نگه می‌‏دارد.



فلنج گردن‌دار برای فشارهای بالا و دماهای زير صفر و يا بسيار زياد کاربرد دارد و برای تمام سرويس‏‌ها تا فشار 2500 psi قابل استفاده است و به طور کلی نصب اين نوع فلنج‏‌ها دارای کم‌ترين هزينه است و برای مكان‏‌هايی كه تنش ضربه‌‏ای، ارتعاشی و برشی زياد است توصيه می‏‌گردد.





فلنج روكار (اسليپان) (slip on flange): روش اتصال اين نوع فلنج به لوله به اين صورت است که لوله طوری داخل آن قرار می‌گيرد که به اندازه‏‌ی ضخامت لوله به علاوه 1.6 mm تا3.2 mm لوله از صفحه‌‏ی داخل آن فاصله داشته باشد و از داخل و خارج جوشكاری می‌گردد. از اين نوع فلنج برای سرويس‏‌های معمولی استفاده می‌شود. نصب آن ساده است و برای بريدن لوله به طول معين دقت و تولرانس دقيق لازم نيست و هزينه‌‏ی نصب آن از فلنج گردن‌دار کمي بيش‌تر است و مقاومت حساب شده‏‌ی آن تحت فشار داخلي 3/2 و مقاومت عمری آن تحت خستگی (fatigue) 3/1 فلنج فوق است.



فلنج روکار برای تمام فشارها موجود است ولی تحت استاندارد ASME استفاده از آن برای کلاس‌‏های 150 و 300 مجاز است و عموما برای جايی مناسب است که محل لازم برای فلنج گردن‌دار موجود نیست و جوش داخلی آن نسبت به فلنج گردن‌دار بيشتر خورده می‌شود.





فلنج لبه دار ‏- لپ جوینت (lap joint flange): اين فلنج يك فلنج معمولي است که روی کفرینگ (stub end) ميی‌چرخد. لبه‌‏ی برگشته‌‏ی لوله روی صفحه‏‌ی فلنج قرار گرفته و انتهای ديگر آن با لوله به صورت لب به لب جوشكاری می‌‏شود، بنابراين در اين نوع فلنج مايع مستقيما با فلنج تماس ندارد. در اين نوع فلنج‏‌ها چون فلنج روی کفرینگ می‌چرخد، سوار کردن و تراز کردن پيچ‏‌ها آسان‌‏تر است و عموما در سيستم‏‌هايی كه لوله از جنس فولاد ضد زنگ باشد از اين نوع فلنج استفاده می‌کنند، چون سيال با فلنج تماس ندارد. از این نوع فلنج برای لوله‏‌های جدار ضخيم و يا جدار نازك استفاده نمی‌‏شود و هزينه‏‌ی آن از فلنج گردن‌دار بيشتر است.





كفرينگ (stub end): لوله‌‏ای است که لبه‏‌ی آن برگشته است و ابعاد آن مطابق استاندارد ANSI B 16.9 و يا MSS-SP-43 می‌باشد.







فلنج با جوش محفظه‏‌ای (socket weld flange): اتصال اين نوع فلنج به لوله از نوع جوش محفظه‌ای (socket weld) است و معمولا تا 2 اینچ ساخته می‌شود. از اين فلنج برای سيستم لوله‌‏کشی با فشار بالا و قطر کم استفاده می‌شود و هزينه‏‌ی اوليه‌‏ی آن از فلنج روکار بيشتر است و اگر در اين نوع فلنج از داخل نيز جوشكاری انجام گیرد، مقاومت استاتيكي آن معادل فلنج روکار است ولي مقاومت آن در مقابل خستگی 50% بيشتر از فلنج روکار است. اين نوع فلنج‌‏ها به صورت تبديل نيز موجود هستند به طوری كه محل اتصال آن به لوله کمتر از اندازه اسمی فلنج است.





فلنج رزوه‌‏ای (screwed flange): اين نوع فلنج‌‏ها از داخل مطابق استاندارد دنده لوله‏‌ها (NPT) رزوه شده‌‏اند و فلنج بر روی لوله‏‌ی رزوه شده سوار می‌گردد. البته درصورت لزوم و برای جلوگيری از نشتی، از بين رزوه‏‌ها می‌توان پس از بستن لوله به فلنج، آن‏ها را به هم جوش داد. مزيت اين نوع فلنج اين است که نياز به جوشكاری ندارد و عموما برای لوله‏‌های تا قطر 2 اینچ ساخته می‌شوند. اين نوع فلنج‌‏ها به صورت تبديل نيز موجودند به طوری كه محل اتصال آن به لوله کمتر از اندازه اسمی فلنج است.





فلنج مهاركننده (anchor flange): اين نوع فلنج شبيه دو فلنج گردن‌دار به هم چسبيده و يك‌پارچه است و از دو طرف به لوله جوش شده و برای مهار خط لوله از حرکت طولی ناشی از فشار داخلی و اختلاف درجه حرارت استفاده می‌شود تا به سيستم و دستگاه‏‌ها آسيب نرسد.





فلنج اريفيس (orifice flange): اين فلنج که ممكن است از نوع گردن‌دار باشد با صفحه‌‏های اريفيسی و متعلقات مربوطه برای اندازه‌‏گيری شدت جريان سيالات کاربرد دارد و بر روی رينگ اصلي فلنج، سوراخ‏‌های رزوه‌‏کاری شده‏‌ی شعاعی جهت اتصالات جوشی اندازه‏‌گيری و پيچ‌‏های اضافی که کار جك اسكرو را انجام می‏‌دهند، تعبيه شده است. معمولا اندازه سوراخ‌‏ها جهت اندازه‌‏گيری اتصالات 3/4ʺ و 1/2ʺ است.





صفحه اريفيس (orifice plate): همراه با فلنج‌‏های اريفيس از ورق‏‌هایی با مسير باز و يا بسته (orifice plate)، که برای کاهش فشار و يا مسدود کردن جريان کاربرد دارند، استفاده می‏‌شوند.







اسپ?